Ja vs dorosłe ADHD

Ten podcast nie ogarnia życia – ale za to potrafi je nazwać.
Tu Moxie (czyli ja), opowiadam o neuroatypowej codzienności – z humorem, złością, czułością i czasem lekką histerią.

Jeśli masz mózg, który nie umie się wyciszyć, i serce, które przejmuje się wszystkim naraz – jesteś w domu.

Bez ściemy. Bez instrukcji obsługi. Ale z wentylem